Hoe komt het dat, voor geld, iemand wel beveiligingsbeambte wil zijn?
Hoe komt het dat die mens, voor geld, medemensen wil bedreigen en mishandelen?
Hoe komt het dat het land steeds meer op een concentratiekamp begint te lijken?
Hoe kwam het dat, indertijd, mensen zeiden “wir haben es micht gewusst”?

Philip Zimbardo heeft dit onderzocht, en hij kwam uit op vier principes:
Administreren, veralgemeniseren, onpersoonlijk maken, geen uitweg bieden.
Datzelfde geldt niet alleen voor bureaucratische (fascisten) staten, maar ook voor geld.
Ook geld is abstract, anoniem, algemeen gebruik, en heeft géén eigen waarde.

“Faustus” is de titel waaronder Goethe het bankwezen heeft beschreven.
Banken, misschien zag je het al, staan op de belangrijkste plaatsen in stad en dorp.
Banken, je weet het al, zien er meestal uit als rijke tempels.
Bankpersoneel gedraagt zich daar ook naar; alsof hun werk een rituaal is.

Ook bankambtenaren werken voor geld, in de dubbele zin van het woord.
Voor geld zullen ze doen wat ze zonder geld zouden nalaten.
Maar ook houden ze zich bezig met het onderhouden van het geloof in geld.
Het geloof in geld is een bijgeloof; vanouds bekend als ‘de duivel’ of misleiding.

Het (bij)geloof in geld heeft te maken met geloof in de bijbel; ‘bijbelvastheid’.
Het is een mentale gesteldheid waarin mensen geloven dat, wat op papier staat, waar is.
Het maakt dat mensen gaan geloven in, aan, wat er is geschreven.
In plaats dat mensen geloven in de mens die het heeft geschreven; in plaats van geloof in zichzelf.

Het conflict tussen mens en mensheid zien we het sterkste in de bankgeldbelangen.
en voorbeeld van het directe parasiteren van mensen op mensen is te zien in de farmaceutische industrie.
Daar is dat te zien als het conflict tussen winst, en het helpen van mensen.
Het gaat om het bedrijfsbelang (aandeelhouders) en het belang van mensen (aandeelhebbers).

Dit conflict is het snelste te beslechten door geldbelangen en mensenbelangen te onderscheiden.
Geld is een symbool; een abstractie; waarin de mensheid als een abstractie wordt beschreven en bedreven.
Eigenwaarde is een beleving, waarin elke mens de eigen inbreng in Schepping (ww.) kan be-leven.
Om het conflict op te lossen is een praktisch antwoord nodig: op welk moment is een bedrijf van gemeenschapsbelang?

Dat is namelijk ook de vraag die we voor regeringen moeten stellen.
Op welke manier is een regering vertegenwoordigend, vertegenwoordiger, voor de bevolking.
De bevolking heet de regering te kiezen, te verbiezen, en dus te bepalen; in elk geval te betalen.
Maar als politici zonder last of ruggespraak mogen regeren, dan vertegenwoordigen ze NIET de bevolking’.

Op welk moment wordt een bedrijf door zoveel mensen gebruikt, dat het deel is van de leefstijl?
Dat is het moment dat het bedrijfsbelang door gemeenschapsbelang moet worden vervangen.
Dat is ook het moment dat aandeelhouders door aandeelhebbers moet worden vervangen.
Op dat moment moeten de geldbelangen door gemeenschapsbelangen worden vervangen.