Groepen van mensen zijn net als groepen dieren
Dieren leven niet in verleden of toekomst.
Dieren worden vaak verward door het gedrag van mensen.
Mensen in groepen worden vaak verward door groepsgedrag.

Om groepen van mensen te begrijpen: begrijp groepen dieren.
Cesar Millan is een goede onderwijzer op dat gebied.
Dieren doen geen beloften; geven geen belonibg.
Leiderschap in dieren is continu, altijd, voorbeeld zijn.

Gedrag ion de groep wordt bepaald door de leider.
Het gaat niet om gedrag maar om wil (energie).
Veel mensen weten niet m,eer wat (hun) wil is.
Dat komt doordat ze dat afleerden in scholen.

School (en kerk) conditioneert afhankelijkheid van leiders.
et als bij dieren maakt het niet uit wie/wat die leider is.
Het gaat niet om hun gedrag of hun beloften.
Het gaat alleen om vertrouwen, rust en helderheid; net als bij dieren.

Dieren moeten leren om te werken om te eten.
Jonge honden leren wachten totdat hun moeder ze voedt.
Oudere honden moeten oefenen voordat ze te eten krijgen.
De leider is nooit opgewonden; maar kalm en onpersoonlijk.

Mensen zijn in veel opzichten wel verward.
Die onzekerheid dragen ze over naar dieren.
Dat maakt dieren onzeker; en verstoort de hond.
Hetzelfde gebeurt ook in groepen mensen.

Mensen die dieren in stress zien, proberen ze te kalmeren.
Daardoor geven ze aandacht = voedsel = groeimiddel.
Het gevolg is dat ze, in  het dier, de stress voeden.
Op die manier laten ze onzekerheid groeien in dieren/groepen.

Bij honden gebeurt waar-nemen via de zintuigen.
Neus, Ogen, Oren is voor hen de volgorde van zintuig-activatie.

Regels, Grenzen, Beperkingen bepaalt territoriumgedrag.
Vanaf de geboorte communiceren dit met elkaar.
Mensen beseffen niet dat dit voor dieren van eerste belang is.
Het gevolg is dat mensen in groepen geen grenzen ‘kennen’.

Het gaat om respect: respect voor territorium.
Dus respect om jezelf te zijn; en om anders te zijn.
Respect om de ander zichzelf te laten zijn.
Respect voor territorium (autonomie) van de ander)