“Over smaak valt niet te twisten”, zeiden de Romeinen al.
In feite zeiden zij: “De Gustibus non Disputandum“.
Het komt er op neer dat alle mensen een andere smaak hebben.
Plus, daarnaast, “Zoveel mensen, zoveel meningen”.

Of is dat hetzelfde: is mening een variant op smaak?
Is smaakverschil verwant aan meningsverschil?
Ook daarover zullen de meningen van mensen verschillen.
Maar voor licaamscelmoleculen geldt: vorm = infomatie.

Cellen vormen en vervormen moleculen.
Ze veranderen daarmee ook de informatiestromen.
Daarmee veranderen ze ook onze vormen van denken.
Dat is het beste te zien bij bewustzijnsverleggende kruiden.

Omgekeerd is smaakverandering kenmerend voor sommige ziekten.
Ook meningsveranderingen kunen teken zijn van (ontstaan van) ziekte.
Daarmee is een discussie over smaken, en meningen, wel belangrijk.
En het vraagt ook meer inzicht tussen de rol van smaak en de organen.

De Oosterse geneeswijzen hebben daar al lang weet van.
Daar is er een verband tussen elk orgaan en een smaak.
Maar ook met een kleur, en klank, en zelfs een betekenis.
Want in de relatie met onze omgeving, reguleren de organen.

In onze zintuigen zien we dat onze omgevingbeleving is bepaald door frequenties.
Alle zintuigorganen zijn gevoelig voor gebieden van frequenties (spectra).
De zintuigorganen vullen elkaar daarin allemal aan; tot EEN geHeel.
En alle organen samen integreren de be(-)leving van de omgeving.

Ook in ons lichaam werkend e organen met frequenties.
Daar, komen de frequenties in de vorm van moleculen (spectra).
Ook daar complementeren alle organen elkaar.
En ook daar onderbouwen ze samen de integratie kringstroom van moleculen.

In ons lichaam zijn alle moleculen structuurvormen EN dragers van informatie.
De elektromagnetische moleculaire frongstromen zjn de basis van ons denken.
De bio-elektromagnetische-chemische stromen zijn informatiestromen.
Ons denken is direct met de moleculaire uitwisseling tussen organen verweven.