Ondanks de solide ondergrond van metingen waarop de bio-elektronica is opgebouwd en hoewel individuele artsen soms razend enthousiast waren, heeft de gangbare medische wetenschap als collectief deze ongebruikelijke ideën nooit willen opnemen. Onderstaand blijkt mede waarom. In navolging van Vincent wijst Cannenpasse in zijn eerder genoemd boek op de bijkomende effecten van de volgende medicaties:

• De meeste antibiotica zijn zeer oxiderend. Hierdoor doden ze dus inderdaad de ongewenste bacteriën, die in een zwaar geoxideerde terrein geen stand meer kunnen houden. Tegelijkertijd echter wordt daardoor ook het biologische terrein van het lichaam geschikt gemaakt voor de ontwikkeling van kanker en andere degeneratieve ziektes.
• Slaapmiddelen en kalmerende middelen hebben een grote weerstand, zijn sterk geoxideerd en zijn basisch. Zij maken het biologische terrein daardoor onder ander geschikt voor tromboses.
  De anticonceptie pil is super geoxideerd en maakt het lichaam geschikt voor de degeneratieve ziekten en psychoses. Tegenwoordig worden in de pers ook tromboses gerapporteerd als gevolg van de pil.
• Vaccinaties maken het biologische terrein van het lichaam ongeschikt voor bepaalde infectieziektes, doordat ze zwaar oxiderend zijn.  Daarmee wordt het biologische terrein echter tevens geschikt gemaakt voor de degeneratieve ziektes.
• Vincent heeft ook gewaarschuwd tegen bloedtransfusies met gesteriliseerd en dus geoxideerd bloed. Dit maakt het biologische terein volgens hem geschikt voor met name virale hepatitus.

In de tijd van Vincent traden bovenstaande bijverschijnselen van het medisch handelen nog niet zo aan het licht, omdat het biologische terrein van de Westerse mens nog veel gezonder en veerkrachtiger was en dus veel meer kon verdragen. Tegenwoordig is ons biologische terrein door de moderne voeding, moderne  geneesmiddelen en de wereldwijde vervuiling meer geoxideerd en basisch dan in 1950. We kunnen er dus minder bij hebben aan negatieve impulsen op dit gebied. Allerlei oude, maar in toenemende mate ook nieuwe ziekten doen het goed in dit vervuilde en verzwakte biologische terein.
Nieuwe en bestaande farmaceutica vertonen steeds vaker onverwachte bijwerkingen. In het tijdschrift Uitzicht van de Moermanvereniging (18)  wijst Gert Schuitenmaker bijvoorbeeld op onderzoek, gepubliceerd in het gezaghebbende Journal of the American Medical Association. Dit onderzoek wees uit dat antibioticagebruik de kans op borstkanker en het overlijden daaraan vergroot. Naarmate er meer antibiotica gebruikt was, werd de kans op overlijden aan borstkanker groter. Hier wordt dus ook de relatie tussen antibiotica en het ontstaan van kanker gelegd.

De negatieve gevolgen van vaccinaties zijn tegenwoordig met grote regelmaat in het nieuws. Zo wordt in de Economist (19) gerapporteerd dat de ontwikkeling van een nieuw pokken vaccin door Acambis is gestopt. Dit vaccin werd in de VS ontwikkeld in het kader van de verdediging tegen eventuele bioterreur. Het bleek bij proeven op mensen dat sommige deelnemers aan de proef hartziekten kregen. Met andere woorden, het biologische terrein werd door dit vaccin geschikt gemaakt voor het ontstaan van hartziekten.

In Frankrijk worden elke paar maanden wisselende problemen gesignaleerd met vaccinaties vooral tegen hepatitus. In het dagblad Midi Libre (20) wordt het ontstaan van een nieuwe ziekte “myofiscite à macrophages” als gevolg van vaccinatie tegen hepatitus gerapporteerd. De verschijnselen zijn ernstige spierpijnen en spierzwakte, chronische vermoeidheid en problemen met het geheugen na vaccinatie tegen hepatitis B. De verschijnselen verergeren als de vaccinatie, zoals voorgeschreven, herhaald wordt.

Vincent meldt dat hij de bloedwaarden van een kind van 7 jaar voor en na vaccinatie gemeten heeft. Voor vaccinatie waren zij normaal. Na vaccinatie waren zij vergelijkbaar met die van een man van 77 jaar. Gelukkig herstelden de bloedwaarden zich na verloop van enkele weken. De gezondheid van dit kind was dus nog behoorlijk veerkrachtig.

Duidelijk is dat de inzichten die de bio-elektronica biedt haaks staan op de praktijk van de gangbare medische wetenschap. De bio-elektronica is geinteresseerd in het saneren van het biologische terrein van de mens. De gangbare medische wetenschap is echter na Pasteur vooral geinteresseeerd in het dood maken van ziekteverwekkers. Als de bio-elektronica komt vertellen dat ze, met de middelen die ze tegen ziekteverwekkers inzet, het biologische terrein gaandeweg steeds verder verwoest en de mens daarmee klaar maakt voor degeneratieve en nieuwe ziekten, dan kan ze dat natuurlijk niet erkennen.

De oude Grieken kenden voor dit soort situaties de volgende uitspraak:

Wie de Goden straffen willen, die slaan ze met blindheid.

Als een soort antithese tegen de gangbare medische wetenschap, die ziekteverwekkers vooral bestrijdt door het biologische terrein te oxideren met lichaamsvreemde stoffen, is de orthomoleculaire geneeskunde ontstaan. Deze behandelt met lichaamseigen stoffen en bestrijdt met name de oxidatie in het lichaam door antioxydanten. De orthomoleculaire geneeskunde verlegt hierdoor het oxidatie/reductie evenwicht in het menselijk lichaam naar de kant van de reductie. Een goed voorbeeld van de toepassing van antioxidanten is vitamine C.

In de jaren vijftig van de vorige eeuw heeft de arts Fred Klenner (21) in het Memorial Hospital in Reidsville, North Carolina VS, groot succes gehad met de behandeling van allerlei soorten infectie ziekten en zelfs beten van giftige spinnen en slangen met grote doseringen vitamine C, toegediend per injectie of per infuus. Daarmee heeft hij gedurende 25 jaar gevallen van onder andere meningitis, encefalitis, virale longontsteking, tetanus en polio behandeld. Zijn patiënten waren vaak zo ernstig ziek, dat gevreesd werd voor hun leven. Antibiotica werkten bij deze gevallen niet. Zij genazen allen binnen korte tijd door de behandeling met vitamine C. Ondanks deze evidente successen heeft de gangbare geneeskunde deze ongebruikelijke toepassing van vitamine C nooit opgepakt. Nu onze huidige antibiotica het meer en meer laten afweten wordt het tijd dat er weer serieuze aandacht aan vitamine C in dit verband gegeven wordt.

Uitgaande van de bio-elektronica is de werking van vitamine C in hele grote doseringen snel duidelijk. Het biologische terrein wordt in de richting van meer reductie verschoven. Daardoor mist de bacterie, virus of schimmel de specifieke omgeving die hij nodig heeft om te overleven en moet hij het loodje leggen. Net zoals bij toepassing van antibiotica. Daar wordt het terrein in de richting van meer oxidatie verschoven en mist de bacterie of virus ook weer de specifieke omstandigheden, die het nodig heeft om te overleven.

Nu is de werking van vitamine C wetenschappelijk omstreden, soms wordt de gunstige werking van vitamine C in onderzoek bevestigd en soms blijkt uit onderzoek dat vitamine C geen effect heeft. Mij is bij herhaling uit persoonlijke ervaring gebleken dat de meeste vitamine C die op de markt is inderdaad slecht werkt. Als voorbeeld de volgende anecdote.

Onze hulp in Frankrijk, had last van onstoken tandvlees en loszittende tanden en kiezen. Haar tandarts behandelde haar tegen paradentose. Zij vertelde ons echter dat zij ook bloedende wondjes op haar hoofd had. Dit leek mij meer op een lichte, maar chronische vorm van scheurbuik te duiden. Ik heb haar toen aangeraden om vitamine C te gaan gebruiken, maar zij vertelde dat zij dat al gedaan had, maar dat dat niets geholpen had. Ik heb haar toen wat vitamine C poeder in de vorm van magnesiumascorbaat van AOV meegegeven en heb haar aangeraden om driemaal daags een gram te nemen bij de maaltijd. Haar man kwam de volgende dag s’avonds bij ons langs om naar dat witte poeder te informeren. Hij had het ook genomen en hij had de hele dag zo’n geweldige energie gehad, dat hij zich afvroeg of dat witte poeder geen cocaine was. Hollanders hebben wel een slechte reputatie in Frankrijk! Zijn vrouw was binnen drie dagen van al haar klachten af. Het was dus wel degelijk scheurbuik en de Franse vitamine C van de apotheek had niet gewerkt.Het is niet onmogelijk dat de rijkdom aan elektronen van vitamine C in poedervorm vernietigt wordt door de aansluitende bewerkingen die er op toegepast worden om er pillen van te slaan. Moleculair gezien is het dan nog steeds vitamine C, maar is de overmaat aan elektronen vertrokken, die de energie leveren die nodig is voor de goede werking.
Helaas verbeterde onze hulp haar manier van eten niet. Na verloop van tijd kwamen hierdoor haar klachten weer terug.

VERVOLG …