13) De Drie Dieten in het licht van de Bio-elektronica

Wat kan de bio-elektronica ons zeggen over de drie diëten, die we tot nu toe behandeld hebben?
Welk dieet is gezien vanuit de bio-elektronica het beste?
Het is vooral Jeanne Rousseau, die zich grondig verdiept heeft in de bio-elektronische kenmerken van voedsel, mede in verband met de teeltwijze, biologisch of de gangbare chemische landbouw. Tevens wordt het door haar inzichten mogelijk om een antwoord te geven op de vraag of en waarom een biologische teeltwijze beter is dan een conventionele chemische teeltwijze.
Vanuit het perspectief dat Jeanne Rousseau biedt, kan tenslotte ook wat meer licht geworpen worden op de vraag waarom en wanneer planten aangetast worden door insecten of schimmels.

13.1) Het dieet van Ann Wigmore

Voor de beoordeling van het dieet van Ann Wigmore door de bio-elektronica kunnen we het onderverdelen in de volgende groepen:

  • Verse vruchten en vers vruchtensap
  • Verse groenten en vers groentesap
  • Vers sap van tarwegras en groene dranken
  • Gekiemde zaden, bonen, granen en noten
  • Lacto gefermenteerd voedsel en Rejuvelac
  • Honing

Vruchten en groenten hebben bio-elektronische gezien ongeveer dezelfde waarden als het sap van vruchten en groenten. We zullen fruit en groenten en hun sappen daarom niet apart behandelen. Verder moeten we bedenken, dat de gevonden meetwaarden alleen hele grove indicaties geven. De omstandigheden, ras, de bezonning, water, onweer, vruchtbaarheid van de aarde en teeltwijze, waaronder een groente- of fruit soort verbouwd worden, kunnen grote verschillen in de gevonden meetwaarden opleveren.

De technologie die men gebruikt om groente- en fruitsappen te produceren is van doorslaggevende waarde voor het resultaat. Er zijn (goedkope) sapcentrifuges, die het sap sterk oxideren door het goed met lucht te mengen en het daarmee waardeloos maken. Sapapparaten die weinig oxiderend werken zijn er ook, maar zijn duur.

Voor een aantal vruchtensappen vinden we de volgende waarden in de literatuur (1)

Tabel 6 Vruchtersappen

Soort pH rH2
Roze kers 3,86 24,3 287
Rijpe kers 3,75 23,4 454
Appel Vdl 4.02 25,1 458
Appel Chili 3,50 24,3 706
Appel Chili 3,44 23,3 621
Grapefruit 3,00 17,1 296
Citroen 2,31 19,0 204
Abrikoos 3,60 25,8 322
Kweepeer 3,70 23,8 292
Sinaasappel 3,67 15,5 384

In zijn algemeenheid zien we dat fruit vooral sterk zuur is, terwijl het licht gereduceerd is. De rH2 ligt hier meestal boven de 21 – 22. Deze wordt als karakteristiek gezien voor de staat van perfecte gezondheid van het menselijk aderlijk bloed. Als dit bloed relatief sterk geoxideerd is, dan moeten er, naast citroenen, vooral grapefruits en sinaasappelen gegeten worden om het bloed te reduceren. Fruit heeft echter in het algemeen toch vooral een functie om te basisch aderlijk bloed wat zuurder te maken.

Aan de twee metingen aan Chili appels kan gezien worden hoezeer dezelfde soort appel kan verschillen. Qua zuurgraad is het verschil relatief klein 3,50 om 3,44.
Wat betreft oxidatie / reductie lijkt het verschil niet zo groot 24,3 om 23,3, maar we moeten ons wel realiseren dat dit betekent dat de ene appel tien maal zo geoxideerd is als de andere.

Om het verschil te illustreren tussen een biologische teeltwijze en de gangbare chemische landbouw, laten we onderstaand wat respectievelijke waarden zien voor aardbeien en meloenen (2).

Tabel 7 biologische versus chemische teelt van aardbeien en meloenen

  pH rH2
Aardbeien      
Biologisch 6,45 16,8 1150
Chemisch 5,9 21,- 1300
       
Meloenen      
Biologisch 6,52 13,6   128
Chemisch 6,52 19,6   110
  • Duidelijk is dat het biologisch geteelde fruit in de bovenstaande tabel veel gereduceerder is, dan het fruit dat op een gangbare chemische manier geproduceerd wordt. Met andere woorden dit fruit uit de gangbare landbouw is veel geoxideerder dan het fruit uit de biologische teelt. Het conventioneel geproduceerde fruit is daardoor minder in staat om ons geoxideerde aderlijk bloed te reduceren, dan het biologisch geteelde fruit. Echter het is nog steeds gezond als de rH2 minder dan 21 is.

In zijn algemeenheid betekent dit dat biologisch fruit een grotere capaciteit heeft dan conventioneel geteeld fruit om onze gezondheid te verbeteren. Dit sluit echter niet uit dat men fruit kan vinden dat op een gangbare manier geteeld is, dat betere waarden heeft dan fruit dat biologisch geteeld is. De teeltwijze is slechts een van de variabelen die de bio-elektronische waarden bepalen. Het weer, de geschiktheid van de bodem voor de teelt in kwestie, veel of weinig onweer zijn allemaal factoren, waarvan onderzocht moet worden of en in hoeverre ze medebepalend zijn voor de graad van reductie/oxidatie van fruit en groenten. Hier moet nog veel onderzoek gedaan worden.

Voor een aantal groentesappen vinden we de volgende waarden (3):

Tabel 8 Groentesappen

Soort pH rH2
Knoflook 6,17 18,1   312
Rode kool 5,89 13,6   135
Krop kool 5,52 21,3 1428
Worteltjes 5,5 10,-  
Worteltjes3) 5,49    9,5  
Worteltjes 5,87 24,1   105
Ronde tomaat 4,35 11,0   271
Aardappel 6,13 13,9     74
Braakraap 5,87 19,3   270
Rode ui 5,77 17,2   476
Prei 5,95 16,9   500

Ook hier geldt net zoals bij fruit de waarschuwing dat dit slecht grove indicaties kunnen zijn. Zie als voorbeeld hiervoor de worteltjes. Twee bronnen melden voor de rH2 van worteltjes een waarde van 9,5 of 10, terwijl de andere bron een waarde van 24,1 meldt. De verschillende omstandigheden waaronder geteeld wordt, kunnen dit soort verschillen verklaren. Ook kan het zijn dat het laatste worteltjessap geproduceerd is met een oxiderende sapcentrifuge. Precies hetzelfde zien we als we kijken naar de hoeveelheid mineralen en vitaminen in groenten. De ene teelt van dezelfde groenten laat veel betere waarden zien dan de andere teelt. Nogmaals, verder onderzoek is zeer wenselijk.

We zien verder dat groentesappen vergeleken met vruchtensappen in het algemeen minder zuur zijn en vaak sterker gereduceerd. Aan de waarden van de ronde tomaat kunnen we zien dat deze een tussenpositie inneemt tussen groenten en fruit. Hij is niet alleen zeer gereduceerd, maar ook behoorlijk zuur. Het is dus niet verbazingwekkend dat de tomaat zo’n vooraanstaande plaats inneemt in het mediterrane dieet. Verrassend zijn voor mij de waarden van aardappelsap. Dit is behoorlijk gereduceerd en dat zou de genezende werking kunnen verklaren, die aan aardappelsap in de natuurgeneeskunde toegeschreven wordt.
De kampioenen in deze tabel qua reductie zijn de twee eerste worteltjes, de tomaat en de rode kool. Eet dus in de zomer vaak salades met veel tomaten erin en in de winter vaak salades op basis van fijn gesneden rode kool of geraspte worteltjes. Deze zijn alle drie goed vers en rauw als salade te eten. Eet echter geen groenten die u niet lekker vindt alleen omdat dat gezond zou zijn. Verschillende mensen hebben verschillende behoeftes in verschillende jaargetijden. Volg uw smaak en let op hoe iets u bekomt. De bio-elektronica is niet alleen zaligmakend.

De waarden die voor de weerstand gevonden worden duiden erop dat groenten in hun algemeenheid wat meer mineralen bevatten dan fruit. Dit zal net zoals de waarden voor de pH en de rH² afhangen van de vruchtbaarheid van de grond waarop geteeld wordt en de teeltwijze. Een bodem die vooral met kunstmest gemest wordt, levert in zijn algemeenheid minder goed gemineraliseerde producten op, dan een bodem die biologisch bewerkt wordt.Van het grootste belang is de technologie die gebruikt wordt om sap te maken. Een gewone sapcentrifuge levert in het algemeen sterk geoxideerd sap op.
Ann Wigmore gebruikte de Champion Juicer om haar sappen te maken en dronk ze meteen. Dit apparaat zorgt ervoor dat de sappen weinig oxideren, tijdens het maken van het sap. Tegenwoordig heeft men sapapparaten, die het sap nog minder oxideren dan de Champion Juicer. De moraal van dit verhaal is dat het beter is om de hele vrucht, de hele wortel of de hele knol te eten, dan geoxideerd sap.

Als men echter grote hoeveelheden wortelsap of bietensap wil drinken, bijvoorbeeld om zijn lever te reinigen, dan moet men wel een echt goed sapapparaat kopen. Mijn ervaring is dat echt goede sapapparaten in Duitsland het goedkoopst zijn. Een voorbeeld is de Green Star Entsafter GS-1000. Zie hiervoor bijvoorbeeld www.perfektegesundheit.de.

Tarwegrassap en groene dranken

Tarwegrassap en groene dranken zijn een belangrijke steunpilaar van het dieet van Ann Wigmore. Groene dranken zijn alle groentesappen met een hoog gehalte aan chlorofyl. Ik heb alleen waarden kunnen vinden voor tarwegrassap (4). De onderstaande waarden in tabel 9 zijn van tarwegrassap, dat gekweekt is van kamut graan, een tarwesoort uit het oude Egypte, ontdekt in een graf. Na duizenden jaren gelegen te hebben in dit graf was dit graan nog kiemkrachtig en kon het opnieuw verbouwd worden. Belangrijk is dat er aan dit graan (nog) niet geknutseld is om de opbrengst te verhogen.

Mijn ervaring is dat tarwegrassap dat geperst wordt met behulp van een roestvrijstalen handpers krachtiger werkt dan als het geperst wordt met een gietijzeren vertinde handpers. Roestvrij staal roest niet. Dat betekent dat het moeilijk elektronen afstaat, maar ook moeilijk opneemt. Zo’n pers neemt dus ook de elektronen uit het tarwegrassap niet op. Een plastic handpers lijkt mij nog beter, daar heb ik echter nog geen ervaring mee.

Tabel 9 Tarwegrassap en bronwater

  pH rH2
Tarwegrassap 5,97 6,7      250
Bronwater “Monts d’Arrée” 5,30 26,6 16600

Uit de tabel blijkt duidelijk hoe gereduceerd tarwegrassap is, vergeleken met bronwater van een uitstekende kwaliteit. Zo’n water heeft bijvoorbeeld een rH2  van 26,6. Vergeleken met dit water bevat dezelfde hoeveelheid tarwegrassap bijna 1020 zoveel maal elektronen. (26,6 – 6,7 = 19,9). Dat is dus een 1 met 20 nullen maal zoveel! Het verschil tussen de rH2 van tarwegrassap en de rH2 van sinaasappelsap is 15,5 – 6,7 = 8,8. Als we dit afronden op 9, dan heeft een glas tarwegrassap dus bijna net zoveel elektronen in huis als een miljard glazen sinaasappelsap.

De waarden van groene dranken en tarwegrassap ligt echter niet alleen in de mate van gereduceerdheid van deze sappen. Net zoals spirulina zijn sappen met veel chlorofyl erin in staat om het lichaam te reiniging van zware metalen. Chlorofyl is een eiwitmolecuul met als centraal atoom magnesium. Het lijkt vrijwel exact op het eiwitmolecuul hemoglobine, dat in het bloed de zuurstoftransport verzorgt. Het voornaamste verschil is dat het centrale atoom bij hemoglobine ijzer is.

Het vermoeden is dat het chlorofyleiwit in staat is om het centrale atoom magnesium uit te ruilen voor een atoom van een zwaar metaal, zoals bijvoorbeeld lood of kwik. Dit proces heet chelatie. Het gebonden zware metaal wordt vervolgens uitgescheiden.
Groene dranken en met name tarwegrassap zijn door hun gereduceerdheid in staat om de oxidatie van het aderlijk bloed te verlagen. Waarschijnlijk door hun chelerend vermogen zijn groene dranken ook in staat om het lichaam van een belangrijke oorzaak van oxidatie te bevrijden, de zware metalen. Het mes snijdt dus bij de groene dranken aan twee kanten.

Gekiemde zaden, bonen, granen en noten

Als we zaden, bonen, granen en noten laten kiemen, dan is het moment waarop we de bio-elektronische kenmerken bepalen belangrijk. We kunnen deze kenmerken bepalen als zaad, als kiem en als kiemspruit na 5 tot 7 dagen bij verschillende teeltwijzen biologisch of chemisch. Voor de sperzieboon bijvoorbeeld vindt Jeanne Rousseau de volgende waarden (5).

Tabel 10 biologische sperzieboon

  PH rH2
Zaad 6,4 15,1 1000
Kiem 6,3 14 1100
Kiemspruit 6,3 7,5 1150

We zien hier weer, dat naarmate de kieming voortschrijdt en het plantje zich vormt de reductie zeer aanzienlijk toeneemt. Een groot verschil tussen de gangbare chemische landbouw en de biologische landbouw blijkt uit de onderstaande tabel. De kiemspruit van de chemische sperzieboon is veel geoxideerder dan die van de biologische sperzieboon.

Tabel 11 Chemische sperzieboon

  PH rH2
Zaad 6,4 14,5 1000
Kiem 6,3 13,5 1100
Kiemspruit 6,3 11,4 1150

Verschillende bonen hebben verschillende karakteristieken. Zie hiervoor bijvoorbeeld onderstaand de kenmerken van een biologisch geteelde sojaboon6) en vergelijk die met de biologisch geteelde sperzieboon in Tabel 10.

Tabel 12 biologische sojaboon

  PH rH2
Zaad 6,15 22,8 370
Kiem 5,9 19 500
Kiemspruit 5,8   4 630

Sojaspruiten zijn vanuit deze optiek erg gezond, omdat ze zeer gereduceerd zijn. U kunt ze aanmaken als sla. Doe er een beetje azijn, olijfolie en zeezout op.
U moet ze wel zelf kiemen. Koop hiervoor een zakje groene sojabonen ook bekend als mung bonen in de natuurvoedingswinkel.
Een conclusie die we uit het bovenstaande met betrekking tot reductie kunnen trekken is dat als we gewone kiemmix, zoals die in de natuurvoedingwinkel verkrijgbaar is, laten kiemen, dat we ze het best kunnen eten na vier tot vijf dagen als de kiempot vol aan het groeien is. Dan zijn de jonge kiemspruiten het meest gereduceerd en kunnen ze een geoxideerd terrein het best reduceren.
Graan kunnen we ook kiemen. Als het soort graan goed gekozen wordt, als het kiemkrachtig is en als het vervolgens goed behandeld wordt, dan kan het een goede bijdrage aan de gezondheid geven. Het is dan ook behoorlijk gereduceerd. Graan zullen we echter pas bij de behandeling van het dieet van Dr. Schnitzer bespreken.

Lacto gefermenteerd voedsel en Rejuvelac

De laatste groep van voedingsmiddelen in het dieet van Ann Wigmore zijn de lacto gefermenteerde voedingsmiddelen. Rejuvelac is een goed voorbeeld.
Rejuvelac wordt gemaakt door gekiemd en gemalen graan in water te laten fermenteren gedurende drie dagen. Dit is een zogenaamde wilde fermentatie, omdat het gaat met behulp van de gisten, die in de lucht op natuurlijke wijze aanwezig zijn.

Ann Wigmore geeft het volgende recept voor Rejuvelac:

Neem een kwart kopje graankorrels, die 24 uur gekiemd zijn. Maal deze korrels en doe ze in een glazen (inmaak)pot met een liter tot anderhalve liter water. Neem water van de beste kwaliteit die u kunt vinden bijvoorbeeld Volvic, Spa Reine of omgekeerd osmose water. Dek de pot af met kaasdoek. Zet de kaasdoek vast met een elastiekje. Zet de pot weg op een warme plaats. Wacht drie dagen en giet de Rejuvelac op de vierde dag af. Onderstaand een voorbeeld van Rejuvelac dat gemaakt is op basis van kamut, dat 48 uur gefermenteerd is. Rejuvelac zit vol met enzymen, rechtsdraaiende melkzuren en vitaminen, maar de fermentatie gaat ook vaak fout en dan ontstaat er schimmel. Gooi het mengsel weg als er schimmel op komt. Kook de pot en het kaasdoek goed uit en begin opnieuw.

Waarschijnlijk is Rejuvelac de oervorm van bier. Het graan wordt net zoals bij de bierbereiding eerst gekiemd en daarna gemalen. Rejuvelac is dus geen gerstenat, maar tarwenat. Het middeleeuws tafelbier, dat altijd en overal gedronken werd, had een alcohol percentage van ongeveer 1%. Het werd niet gefilterd en niet gepasteuriseerd. Op deze manier gefermenteerde dranken hadden de reputatie dat ze zeer gezond waren. Dat is ook de reden dat als we een glas wijn of bier heffen, nog steeds “gezondheid” zeggen. Als het bier gepasteuriseerd wordt, zoals tegenwoordig bijna standaard gebeurt, dan is de reducerende waarde voor de gezondheid natuurlijk weg. Zie hiervoor tabel 13.
Als u goed zoekt is het vaak nog mogelijk om ambachtelijk gebrouwen bier te vinden, dat niet gefilterd en niet gepasteuriseerd is. Mijn vrouw heeft hier in Frankrijk zelfs zo’n ambachtelijk bier gevonden dat ook nog biologisch was.
Dus de gerst en de hop kwamen uit een biologische teelt. Het is wel vier maal zo duur als een gewoon biertje. Dit kwam van Brasserie La Cornue, Eguilles, Provence.
Als voorbeeld van de potentiële waarde voor de gezondheid, onderstaand een middeleeuws bier uit Bretagne “Cervoise”, thuis gebrouwen op basis van kamut naar een oud recept, niet gefilterd en niet gepasteuriseerd (7).
Dit bier heeft zeer gunstige bio-elektronische waarden, die te vergelijken zijn met tarwegrassap! In tabel 13 is te zien dat dit bier zeer gereduceerd is. Dit betekent dat het vol zit met antioxydanten. Daarnaast zijn de enzymen, vitaminen en mineralen aanwezig in een natuurlijke samenhang.

Tabel 13 Rejuvelac, Cervoise en Pills

  PH rH2
Rejuvelac 3,96 17,05 564
Cervoise 3,55 6,9 444
Moderne Pills (gepasteuriseerd) 4 20 840

De consument is op het moment een beetje uitgekeken op het normale gangbare bier. De omzet van dit soort bier stagneert of loopt terug. Het is duidelijk te zien dat de consument naar iets beters zoekt. Hierdoor komen met name de speciaal bieren op. Misschien wordt het eens tijd dat de bierbrouwers terug gaan naar hun wortels en ook het oorspronkelijke gezonde bier weer gaan produceren. Dat moet dan niet gefilterd en niet gepasteuriseerd op de markt gebracht worden. Zo’n biertje mag best wat meer kosten. In de huidige markt, waarin gezondheid een sterk verkoopargument is, zou dat een succes kunnen worden. Met name ligt hier een kans voor de kleine ambachtelijke brouwers.
Hetzelfde geldt overigens voor wijn. Dit is gefermenteerd druivensap. In Frankrijk is de wijnconsumptie teruggelopen van 140 liter wijn per hoofd van de bevolking in 1954 naar 68 liter in 2000. Ook hier zien we een zoeken van de consument naar iets beters.

Ann Wigmore noemt als voorbeelden van lacto gefermenteerde voedingsmiddelen, zuurkool, miso (gefermenteerde soja pasta), kaas gemaakt van zaden of noten en zuurdesembrood.
Onderstaand laten we wat waarden zien van een paar gefermenteerde groenten (8).

Tabel 14 Lacto fermentatie

Gefermenteerde groenten pH rH2
Zuurkool 5,20 16,- 121
Radijs 4,80 16,7 138
Peentjes 4,30 16,8 190

Gefermenteerde groenten zijn dus behoorlijk zuur en redelijk gereduceerd en uit dien hoofde goed voor de gezondheid. Ze mogen dan echter niet gepasteuriseerd worden. Eet met name ongepasteuriseerde zuurkool rauw, dat is best lekker.
Zelf fermenteren, valt niet mee. Het zelf maken van kombucha is relatief gemakkelijk, daarna komt het zelf maken van zuurkool. In de boekenlijst achterin worden de volgende boeken in dit verband genoemd:

  • Making Sauerkraut and pickeld vegetables at home
  • Wild Fermentation

In “Wild Fermentation” wordt naast het fermenteren van groenten, het thuis fermenteren van bonen, melk, graan en brood, druiven (wijn), graan (bier) en azijn beschreven met wilde gisten.
Dat wil zeggen dat er geen apart gekweekte gisten toegevoegd worden, maar dat de gisten, die in de omgeving van nature “in het wild” voorkomen het fermentatieproces opstarten.

Honing

Als laatste behandelen we de honing. We laten als voorbeeld de bio-elektronische waarden zien van drie verschillende soorten acacia honing en twee verschillende soorten honing van gemengde bloemen (9).

Tabel 15 Honing

Honing pH RH2 Afkomst
Acacia 4,70 20,3 Import
Acacia 4,58 22,1 Import
Acacia 4,43 22,4 Hongarije
Gemengde bloemen 4,70 20,3 België
Gemengde bloemen 4,00 20,8 Juraçon

 

Bio-elektronisch gezien zit de waarde voor de gezondheid van honing vooral in het feit dat het vrij zuur is. Daarnaast is het licht gereduceerd. Verder zit honing van nature vol met enzymen, vitaminen en mineralen. Ann Wigmore raad onverhitte, koud geslingerde, pesticide vrije honing in kleine hoeveelheden aan als enig toegestane zoetmiddel in hoeveelheden van niet meer dan één tot twee eetlepels per dag of minder. In dit verband is tegenwoordig bekend dat suikers de werking van het immuunsysteem sterk remmen. De World Health Organisation pleit er dan ook voor om de consumptie van toegevoegde suikers terug te brengen.

Beoordeling

Het zal inmiddels duidelijk zijn, het verse en rauwe  dieet van Ann Wigmore is relatief uiterst zuur en uiterst gereduceerd. Het zit verder vol met enzymen, mineralen, vitaminen en essentiële vetzuren. Het is een zeer krachtig middel om ons basische en geoxideerde aderlijk bloed zuurder en gereduceerder te maken. Daarmee valt de voedingsbodem weg waarop onze Westerse chronische en degeneratieve ziekten zich kunnen ontwikkelen. Ann citeert  dan ook met veel instemming Hippocrates, de grondlegger van de Westerse Geneeskunst. Deze heeft gezegd “laat uw voedsel uw medicijn zijn en laat uw medicijn uw voedsel zijn”. Ann’s eten is inderdaad haar medicijn en haar medicijn is haar eten.

Het is dus geen wonder dat Ann Wigmore succes had bij de genezing van kanker met haar dieet. Zoals we gezien hebben floreert kanker als het aderlijk bloed te basisch en te geoxideerd is. Door het dieet van Ann Wigmore worden de protonen en de elektronen van haar zure en gereduceerde dieet middels de spijsvertering in het aderlijk bloed opgenomen. Dit bloed wordt daardoor ook zuurder en gereduceerder. Als spiegelbeeld wordt het bindweefsel daardoor minder zuur en minder gereduceerd. In dit milieu kan kanker zich niet meer handhaven en verdwijnt. Het lichaam herstelt dan zelf, voor zover mogelijk, de schade.
Hetzelfde geldt voor de andere westerse beschavingsziekten, die zich goed ontwikkelen als het aderlijk bloed te basisch en te geoxideerd is.

Bio-electronisch gezien, is het dieet van Ann Wigmore vooral geschikt voor mensen die ziek zijn omdat hun aderlijk bloed te basisch en te geoxideerd is.
Als deze mensen weer beter zijn, dan zullen ze hun dieet moeten aanpassen en het minder zuur en minder gereduceerd moeten maken, zoals Dr. Schnitzer dat doet met zijn Normalkost. Doet men dat niet, dan zal het aderlijk bloed op den duur te gereduceerd en te zuur worden en wordt men vatbaar voor nieuwe ziekten die zich in het te zure en te gereduceerde biologische terrein kunnen ontwikkelen

Een uitstapje

Tot slot een uitstapje naar de landbouw. Als vers, rauw en biologisch voedsel zo gezond voor ons mensen is, waarom consumeren schimmels en insecten dit soort voedsel dan niet? Het antwoord dat de bio-electronika in feite geeft, is omdat dit soort voedsel niet goed voor hun gezondheid is, het maakt ze ziek. Met andere woorden, ze vinden het niet lekker.
Jeanne Rousseau vergelijkt bijvoorbeeld  twee groepen bladeren aan dezelfde aardappelplant, de ene groep is aangetast door insecten, de andere groep niet. Het blijkt dat de niet aangetaste bladeren een rH² tussen de 24 en de 25 hebben. De aangetaste bladeren hebben een rH² rond de 27. Zij zijn dus relatief geoxideerd. De rH² van de insecten in kwestie lag tussen de 31 en de 32.  Een gezond insect wordt dus gekenmerkt door het feit dat hij, vergeleken met de gezonde mens met een rH² van tussen de 21 en 22, een veel hogere rH² tussen de 31 en 32 heeft.
Als dit insect vers en rauw voedsel gaat eten, dat vergeleken met zijn eigen rH² zwaar gereduceerd is, dan gaat zijn rH² veel te veel omlaag. Daardoor wordt hij ziek en gaat hij dood. Een insect en ook een schimmel eten daarom bij voorkeur geoxideerd voedsel.

Jeanne Rousseau toont aan dat voedsel dat op gangbare chemische wijze verbouwd wordt in zijn algemeenheid relatief geoxideerd is vergeleken met de biologische teelt en dus aantrekkelijker is voor insecten en schimmels, die dit soort voedsel lekkerder vinden. Insecten en schimmels behoren tot de grote opruimers in de natuur. Biologisch materiaal dat dood is of gaat, oxideert en wordt daarmee aantrekkelijk als voedsel voor schimmels en insecten. Een voorbeeld is rottend hout waar de paddestoelen op groeien.
Biologisch verbouwd voedsel is in zijn algemeenheid, niet altijd, gereduceerder dan voedsel dat op gangbare chemische wijze verbouwd is en wordt daarom minder getroffen door insectenplagen en schimmelziektes. Dit verklaart tevens het feit dat ik een schimmelziekte in mijn perzikboompjes met succes kon bestrijden, door ze een paar maal te bespuiten met zeer zure en gereduceerde kombucha.
Helaas is het niet zo simpel als het bovenstaand lijkt. Naast de teeltwijze zijn er tal van andere factoren, die bijdrage aan de oxidatie of reductie van de plant. Het weer is daar een van de belangrijkste van. Een te nat voorjaar bijvoorbeeld zorgt ervoor dat de planten relatief geoxideerd zijn. Daardoor worden ze vatbaar voor schimmelziektes. Wat de landbouw betreft moeten we het bij dit uitstapje laten. De belangstellende lezer verwijzen wij naar het artikel van Jeanne Rousseau (10)
Ann Wigmore zelf was zich niet bewust van het belang van de vermijding van oxidatie bij haar dieet. Zij schreef de genezende werking van haar dieet vooral toe aan het feit dat het zo vol enzymen, mineralen, vitaminen en essentiële vetzuren zat. Dr. Schnitzer is zich wel bewust van het feit dat eten zo min mogelijk geoxideerd gegeten moet worden. Hij doet er ook alles aan om dat te bewerkstelligen. Onderstaand wordt het dieet van Dr. Schnitzer in het licht van de bio-electronica gezet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


5 + drie =