Vrije Keuze is HET gegeven van Leven.
Vrije Keuze ligt niet IN (de vormen van) materie.
Vrije Keuze ligt in het Vormen van materie.
Vrije Keuze werkt in het (ver-/her/-ont)vormen van materie.

In het gebruik van Vrije Keuze werken we als schepper in schepping.
Leven is het leren omgaan met Vrije Keuze; door het leren van fouten.
Het gaat erom te leren omgaan met, dus te leren van, de sequenties van consequenties van Keuzen.
En om in te zien dat Keuzen samen patronen, en samenhangen (werelijkheden) (kunnen) vormen.

Vrije Keuze is gebaseerd op EEN eenvoudig principe: omkering.
Het gaat over de omkering van een singulariteit: de Systeemgrens.
Daarmee kunnen we de systeemgrens (deels) openen/sluiten.
Daardoor veranderen we onze betrokkenheid als schepper in schepping.

We zien Vrije Keuze in het besluit van cellen om zich te delen.
Daarin wordt materie, moleculen, atomen uiteengehaald: het gaat om atomaire krachten.
Met, daarna, het herstel van de cel (in tweevoud): hier gaat het om integrale informatie.
We hebben te maken met EEN principe: Materie is Informatie in formatie.

Het universum is EEN integraal elektromagnetisch radio-informatie veld.
Cellen, opgebowd uit moleculen opgebouwd uit atomen, zijn elektromagnetisch coherent.
Alle lichaamsmaterialen, opgebouwd door levende cellen, reageren op informatie(verandering):
Piezo-elektrisch, vloeibaar-kristal, transducer-transponder (=transistor), intelligente gel.

Klassieke wetenschap kan Vrije Keuze niet laten zien: wel de  gevolgen ervan in verandering van materie.
Relativiteitstheorie kan Vrije Keuze niet laten zien; slechts inzien dat het gaat om moleculaire verandering.
Kwantum theorie kan Vrije Keuze niet zien: maar wel afleiden dat atomaire vrije keuze moet bestaan.
Integrale Veldtheorie laat zien dat Vrije Keuze bestaat, maar kan het niet beschrijven.

Vrije Keuze is niet beschrijfbaar door tekortkomingen van de taal.
Taal verwijst naar objecten: vormen (zelftandig naamwoord) van materie.
Wat we nodig hebben is een taal voor het beschrijven van het vormen van materie.
Wat we nodig hebben is een taal voor het beschrijven van vormen van bewustzijn.

We kunnen Vrije Keuze afleiden uit verandering van (vormen, ww/znw) van materie.
Dot is hetzelfde principe als de Wilson “Nevelkamer” in de natuurkunde.
Zij het dat in dit geval deze hele werkelijkheid’ die ‘nevelkamer’ is:
Elke beweging die NIET voorkomt vanuit de materie, komt door Vrije Keuze.

Dat  is het best te zien in het verschil tussen een levend wezen en een lijk.
In het lijk is alle materie aanwezig; en vaak ook integraal intact.
Wat niet meer aanwezig is, is de ‘animatie’ (beweging) van de materie.
De ‘hardware’ is nog steeds aanwezig; wat ontbreekt is de ‘software’.

Dit is waar Vrije Keuze zich afspeelt in ons lichaam, en ons leven:
fotonensprong <=> elektronensprong <=> elektrovalentie <=> elektronbinding.
Dit is exact wat de alchimisten al beschreven als de faseveranderingen van materie.
Vrije keuze is de Kwintessens in de faseveranderingen tussen fasen van materie.

De webzaait www.integralegeneeskunst.nl/vrijekeuze beschrijft dit in meer detail.
Zeker, het is nu mogelijk om de plaats en werking van Vrije Keuze te beschrijven.
Belangrijker is om te begrijpen hoe je Vrije Keuze gebruikt.
De essentie is dat we leren omgaan met Vrije Keuze, als schepper in schepping.

Beschreven wordt: wat Vrije Keuze is, en waar het is te vinden.
Het opbouwen van de Ziel; samenhang in gebruik van Vrije Keuze.
De activatie van Vrije Keuze, in onze lichaamsbeleving (Wil).
De uiting van Vrije Keuze in onze omgevingsbeleving (Schepping).