“Hel” is het ontkennen van het vermogen van vrije keuze; passief of actief.
“Vagevuur” is het onjuist gebruik van vrije keuze; wat problemen creëert.
“Hemel” is het begrip van het belang van het juist gebruik van vrije keuze.
“Paradijs” is de betrouwbare verantwoordelijke respectvolle omgang met vrije keuze.
Het leren omgaan met vrije keuze is een leerproces, een groeiproces; een bewustwordingsproces.
Normaliter loopt het parallel aan de ontwikkeling van baby naar kind naar puber naar volwassen.
En het loopt parallel met de realisatie van je identiteit als individu in de relatie in groepen in de mensheid.
Maar het vereist ook een groei in diepgang van betrokkenheid/bewustzijn/meditatie/beleving in de complexiteit van ons eigen zijn.
Want we zijn tegelijkertijd individu in relatie in de groep in de mensheid.
Net zoals we tegelijkertijd onze omgeving, ons lichaam, onze organen en onze cellen beleven.
Met dien verstande dat onze zelfbeleving altijd op onze celbeleving gebaseerd is.
En dat de integriteit van onze relaties als mensheid gebaseerd zijn op de integriteit van onze lichaamsbeleving.
In onze samenleving is te zien dat vrijheid van keuze ontkend en miskend wordt.
Religies leggen niet voor dat God hetzelfde is als ons collectieve telepathische bewustzijn.
Regeringen leggen niet voor dat gemeenschap hetzelfde is als onze organische samenleving.
Onderwijs legt niet voor dat zelfontwikkeling is gebaseerd op onderkennen van je eigen talenten.
Onze samenleving leeft in feite in gevangenschap, in slavernij: geld-slavernij.
Dat is de reden waarom religies, regeringen, en onderwijs averechts werken.
‘Ze’ streven niet naar het ontwikkelen van de autonomie en de soevereiniteit van het individu.
In plaats daarvan beperken ‘ze’ de bewustzijnsontwikkeling en de beleving van eigen integriteit.
Het is belangrijk om te begrijpen dat ‘het’, ‘men’, ‘ze’ gaat over ontzielde groepen.
Lees in dit verband het werk van Philip Zimbardo: “The Lucifer Effect (How good people do evil)”.
Onverantwoordelijkheid ontstaat door 1) anonymiseren, 2) generaliseren, 3) abstraheren, 4) ontkennen van vrije keuze.
Het gevolg is dat mensen (in groepen) vrije keuze, respect, response-ability en Reliability verliezen.
In een dictatuur beschouwt de dictator zich als volwassenen en alle anderen als baby.
In een oligarchie beschouwt het bestuur zich als volwassenen en alle anderen als kind.
In een democratie beschouwd de regering zich als volwassen en de rest als pubers.
In een autarchie is elke mens volwassen, verantwoordelijk, betrouwbaar en bestuur.
In een autarchie staat de autonome soevereine vrije keuze van elk individu centraal.
De enige vorm van vertegenwoordiging is daarin zelfvertegenwoordiging, per definitie.
Want geen ander kan voor je kiezen; je kan alleen zelf je eigen vrije keuze bepalen.
Dat houdt ook in dat je altijd zelf moet bepalen wat je vrije keuze is en hoe je kiest.
In een verantwoorde samenleving hebben woorden zoals ‘het’, ‘men’, en ‘ze’ géén betekenis.
Groepen zijn abstracties die fungeren op een lager niveau van verantwoordelijkheid/bewustzijn.
Groepen/bedrijven/regeringen/religies kunnen daarom ook géén besluiten nemen.
Alleen individuen en zijn in staat om om te gaan met de consequenties van hun eigen besluiten.
Sociale organisatie in de vorm van een hiërarchie, in welke vorm ook, is een vorm van slavernij.
Formeel is slavernij al lang verboden, maar in de praktijk is het nog steeds de gang van zaken.
Het gevolg is dat de mensheid, in veel landen, ook hier, leeft in (geld)slavernij; dus in “hel”.
Dat zal met lang doorgaan tot elke mens individueel doorheeft dat dit hun eigen keuze is.
Zoals al beschreven onder de titel “hel”, moet je ervoor kiezen om zelf te kiezen.
Zoals al beschreven onder de titel vagevuur, moet je beseffen dat elke keuze consequenties heeft.
Zoals al beschreven onder de titel hemel, ben je per definitie altijd vrij om te kiezen in de context.
Onder de titel paradijs stellen we hier dat je je keuze alleen maar kan realiseren door ernaar te handelen: be-leven.
In deel 1 is al beschreven dat elke levende wezen per definitie altijd vrije keuze heeft.
In deel 2 is al beschreven dat vrije keuze gebruik maakt van de principes van manifestatie.
In deel 3 is al beschreven dat vrije keuze per definitie beleefd wordt in ons eigen lichaam.
In deel 4 is al beschreven dat we vrije keuze be-leven als mens in de mensheid; en schepper en schepping.
In de praktijk blijkt dat we onze keuzen altijd doen als individu in relatie in een groep en de mensheid.
Dat vereist dat we onze keuzen koppelen aan meditatie, voor bewuste, onderbewuste, onbewuste en buitenbewuste realisatie.
De keuzen die we maken moeten altijd aansluiten op de integriteit van onze eigen ziel: onze cellen als organen in ons lichaam in onze omgeving.
Het gebruik van vrije keuze is exact wat de alchimisten al als de kwintessens hebben beschreven: het vermogen voor het veranderen van samenhang tussen objecten (aarde/vast), processen (water/vloeibaar), transformaties (lucht/gas) en integratie (vuur/plasma).
Dat laatste is exact wat we in ons lichaam beleven in de samenhang tussen bewustzijn, systemen, fysiologie en anatomie.
Vandaar ook het grote belang van het goede gebruik van vrije keuze in het nemen van besluiten, het onderhouden van overtuigen, het vormen van reflexen, en het beleven van “de werkelijkheid”.
Onjuist gebruik van vrije keuze leidt tot verstoring van de informatie communicatie tussen cellen, dus tot fysiologische ziekte, en tot systeemziekten, en tot verstoorde werkelijkheidsbeleving.
Startpunt voor genezing is daarmee altijd het herstel van vrije keuze; vandaar dat het nodig is om vrije keuze te begrijpen.
Vandaar dat deze presentatie uitlegt wat vrije keuze is, waar het is te vinden, wanneer het is te activeren, en welke consequenties dat heeft.
Om dit te kunnen begrijpen moeten we verder denken dan de wetenschap van de dode materie heeft beschreven.
Maar omgekeerd is het eenvoudig te begrijpen dat de wetenschap van de dode materie een schepping is van ons eigen denken.
En in het bestuderen van ons eigen denken ontdekken we vanzelf ook ons vermogen voor vrije keuze (“every description of our reality is a formulation of our realisation”).
In de praktijk blijkt dat we niet alleen vrije keuze moeten begrijpen maar ook de consequenties.
Daarin zien we dat elke keuze die we maken direct effect heeft op onze eigen beleving.
Daar vandaan heeft elke keuze die we maken ook direct effect op onze eigen gezondheid.
Dat betekent ook dat elke keuze die we maken direct effect heeft op het welzijn van de mensheid en de aarde.