Celdeling ontwikkelt zich volgens een tijd-fractal, als integraal patroon van dynamische samenhang.
Vrije keuze speelt zich af in het subatomaire proces, in celdeling, dus in een tijd fractal.
De opbouw van ons lichaam, en gezondheid, is het resultaat van een fractal van (cel) vrije keuzen.
De integriteit van ons lichaam, en gezondheid, ligt bevat in de integriteit van die (cel) vrije keuzen fractal.

Van oudsher gebruiken we het woord “de ziel” voor het beschrijven van de vrije keuze fractal.
“De ziel” is het instrument voor behoud van samenhang, integriteit van ons lichaam in ons leven.
“De ziel” bewaakt en bewaart de integriteit van onze samenhang in onze veranderende omgeving.
Vanuit de ziel stellen wij onze systeemgrens bij, op zo’n manier dat de integriteit van de systeemgrens wordt bewaard.

Tegenwoordig wordt het begrip “de ziel” (in/buiten ‘de wetenschap’) nog maar zelden gebruikt.
Vergeet niet dat bij het ontstaan van de wetenschap “het Vaticaan” de studie van de ziel verbood.
Dit is omdat, op valse gronden, “het vaticaan” … eigendom claimt van alle zielen op aarde(!).
Inderdaad, dat is per definitie slavernij; en dat is tegenwoordig per definitie formeel verboden.

Het is tijd om het begrip “de ziel” opnieuw in ere te herstellen.
Op basis van mijn onderzoek is het duidelijk wat de ziel is: de tijd fractal van alle celdelingen.
Daarmee is ook duidelijk dat de ziel de integrerende factor is van alle vrije keuze van alle cellen.
Dat maakt de ziel de integrerende factor van alle keuzen die we maken in ons leven; conform de oude definitie.

Op basis van de definitie van de tijd fractal kunnen we een meer specifieke invulling geven.
We weten dat vrije keuze zich afspeelt in de systeemgrens, op elk niveau, in de singulariteit.
We kunnen nu al zien dat alle singulariteiten in ons lichaam in een tijd fractal zijn verbonden.
Die integrale samenhang van alle singulariteiten is: de Systeem Singulariteiten Samenhang Set.

Daarin hebben alle singulariteiten een logische, topologische, onderlinge samenhang.
Elke singulariteit is onderdeel van het integrale scheppingsproces van het universum.
Elke singulariteit heeft daarmee een unieke tijd-as, met een polariteit per singulariteit.
In de Systeem Singulariteiten Samenhang Set zijn alle singulariteiten geordend conform polariteit.

Vergelijk elke cel/singulariteit met een batterijtje, dan moeten ‘de Polen’ altijd goed aansluiten.
Vormen de plus-Polen en de min-Polen samen een doorgaande keten, dan klopt de verbinding.
Polen zich segmenten van de keten zich om, dan ontstaat er een tegenstroom: ongezondheid.
Op basis van deze keten “berekeningen” is de gezondheid van ons lichaam en onze ziel te bepalen.

We hebben op deze manier één principe om lichaamsgroei, gezondheid, autonomie en soevereiniteit te begrijpen.
Het gaat allemaal om vrije keuze, en het uitbreiden van de samenhang in de beleving daarvan.
Omdat het gaat om vrije keuze, moeten we het woord “beleving” door het woord “be-leving” vervangen.
Het gaat, letterlijk, om het activeren van ons gebruik van vrije keuze, als schepper in schepping.

We moeten ditzelfde principe (altijd) toepassen op apparaten.
Elk apparaat heeft een effect in het veranderen van de samenhang van het universum.
Net als de ziel moet elke volgende keuze een optimalisatie gegeven voor alle voorgaande keuzen.
Als instrumentenbouwer is elk apparaat een verlengstuk van je ziel, en ben je dus verantwoordelijk voor alle effecten (inclusief averechtse effecten) van elk apparaat dat je bouwt.