Ons lichaam is opgebouwd uit celdelingen in samenhang; volgens een tijdfractal.
Elke celdeling komt overeen met een besluit, genomen op het niveau van de individuele cel.
Elke cel in ons lichaam is ontstaan, door fractale celdeling vanuit de eerste cel, “de Zygote”.
Elke celdeling wordt daarin gesynchroniseerd op de draaggolffrequentie, zeg maar: de ziel.

Deze celsynchronisatie vindt plaats in de zogenaamde pauzefase (fase vier) van de celdeling.
Kanker ontstaat wanneer deze fase synchronisatie niet lukt; meestal door dat signaal in ruis ‘verdrinkt’.
De ziekte ‘kanker’ ontstaat wanneer de fasesynchronisatie lokaal of regionaal ‘ontspoord’.
Daardoor versnellen of verlangzamen zich de celprocessen (“ontstekingen” respectievelijk “sclerose”).
Ziekte en gezondheid is hiermee in principe te herleiden tot een verstoring van de informatica van de elektromagnetische cellulaire communicatie-/integratie-processen.

Hier moeten we weer een verband leggen: tussen de celdelingsfractal en de frequentieverlenging van Deel 1.
Elke cel heeft haar eigen celcyclus, met haar eigen frequentie, dus met haar eigen tijdbasis.
Alle cellen samen vormen een integraal: de tijdfractal, met haar eigen samenhangende integriteit.
Het samenspel tussen alle cellen is daarmee te beschrijven in termen van “de muziek” van ons lichaam.

In www.scienceoflife.nl, in de afdeling “MatheMusics”, wordt het dit verder beschreven.
Het fotonenveld bepaalt de modulatie van het elektromagnetische veld dat de chemische processen en daarmee de fysieke opbouw bepaalt.
De enige manier om dat veld van trillingen te kunnen voorstellen is in de vorm van het daaraan gekoppelde geluidsveld.
Door de tijdcycli van cellen, moleculen en atomen in één beeld te integreren kunnen we ons een voorstelling maken van de fysieke samenhang, op basis van de elektromagnetische processen zoals die door het lichtveld worden geïntegreerd.

We moeten ons zo ook een beeld vormen van de effecten van apparaten; effecten die we anders niet kunnen zien.
Elk apparaat is een transformator van de fase-samenhang in/van onze integrale omgeving.
Door het te beschouwen als een instrument in een orkest kunnen we ons daar een voorstelling van maken.
Een apparaat moet niet alleen maar werken (‘muziek maken’), maar ook een positieve inbreng hebben op de samenklank van het geheel (‘gezond zijn’).