Van Leven ga je Dood

Van leven ga je dood

Hier moeten we dit heel letterlijk opvatten.
In het leren leven, leren we besluiten te nemen.
Besluiten vormen overtuigingen; mentale reflexen.
Reflexen staan buiten de tijd; ‘hel’, ‘dood(s)’.

Veroudering is de opstapeling van ‘onverteerde’ on’juiste besluiten.
Reflexmatig – on(der)bewust – verstoren/verzieken die je leven.
Worden ze niet opgeruimd/verteerd dan ga je daaraan dood.
Want reflexen hebben geen eigen leven; bepalen ze je leven, dan jij ook niet.

Verjonging is het gevolg van chronisch genezen; ‘preventieve zorg’.
Het gaat over het opruimen/verteren van alle a’functionele reflexen.
Het staat ook wel bekend als het verwerkte van onverwerkte beleving.
Onbewuste spanningen/ladingen worden daarmee ont’spannen/ont’laden.

Want reflexen/besluiten zijn ‘herinneringen’ van ge’dachten/handelingen’.
Die worden opgeslagen in het geheugen in kringlopen/compartimenten.
Onze psyche is de ‘software’ in ons lichaam, de hardware.
Ons lichaam wordt opgebouwd door levende cellen in voort’durende communicatie.

Celcommunicatie vindt plaats via elektromagnetishe radiosignalen.
Cellen produceren moleculen als dragers voor/informatie.
ALLE lichaamsmaterialen reageren op die informatiestromen.
Misvormde celcommunicatie leidt tot het mis’vormen van ons lichaam: ziekte.
Het chronisch misvormen van het vormen van ons lichaam leidt tot je dood.

 

We (mis)vormen besluiten/reflexen door inspelen op je psyche.
Je psyche, en lichaamsziel, is de voortdurende celcommunicatie.
Je ziel is de natuurlijke samenhang daarin vanuit je celdelingen.
Het is het informatieproces wat cellen vormt, en activeert.

Ons denken is gebaseerd op het denken van cellen.
Onze besluiten nemen we exact zoals cellen dat al doen.
Onze gedachten spelen in op de intercellulaire informatiestromen in onze cellen/organen/lichamen/mensheid.
Onze gedachten/besluiten kunnen die stromenvan celcommunicatie volgen, of er tegenin gaan.

Op die manier maken we gebruik van vrije keuze.
We doen mee aan de omgevingsbeleving van onze cellenin onze omgeving (mineraal/vegetatief).
Of we gaan daar juist tegenin (animaal/mens) en vranderen van/de omgeving.
Strookt dat met de grotere omgevingsprocessen dan ben je redder/schepper; spoort dat niet dan ben je vernietiger/verzieker -van jeZelf enje omgeving.

We zijn Letterlijk scheppers in schepping.
Vrije Keuze ligt in het wel/niet (bij)stellen van de systeemgrens.
Vrije Wil ligt in het niet/wel be-leven van eigen samenhang in be-sluiten.
Schepping/vernietiging ligt in de effecten van je be-sluiten op je omgeving.

 

Schepper in schepping

We zijn allemaal scheppers in schepping.
We leren allemaal omgaan met Vrije Keuze.
We leren allemaal van/door het maken van (eigen/elkaars) fouten.
We moeten OOK leren om onze (eigen/elkaars) fouten te kunnen herstellen: genezen.

Leer je niet (zelf)genezen dan wordt je ziek en ga je dood.
Elke nacht leer je zelfgenezen; ”slaap is de grote genezer”.
In je dromen herkauw/verteer je het dagelijkse ver-leden/verleden.
En leert zo om dat wat niet goed afliep alsnog een goede wending te geven; je her’stelt dat waar je ont’steld was.

Ons leven begint met het leren beleven van ons lichaam.
Ons leven gaat dan over het leren be(-)leven van onze gedachten.
Daarna gaat ons leven over het kunnen be(-)leven van besluiten.
Met dan het kunnen be-leven van onze omgeving, als schepper in schepping.

Zoals gesteld: vrije Keuze is het (ver)stellen van betrokkenheid in beleving.
Het is gebaseerd op levende cel communicatie processen.
Het gaat uit van het kunnen verstellen van de systeemgrens (processen).
Daarin kunnen we ingaan tegen de actuele lichaams/omgevingsprocessen.
Dat maakt ons petentiële heler/verzieker van je Zelf/omgeving.

Genezen leer je al slapend, in je dromen.
Je leert overschakelen van omgeving naar lichaam naar organen naar cellen.
Je leert overschakelen van bewustzijn naar onderbewustzijn naar onbewustzijn naar buitenbewustzijn.
Je leert omschakelen van omgeving/zelf beleving naar ziel/celbeleving.

 

Elk besluit wat we nemen verandert onze betrokkenheid.
We doen dat door het ont-/ver-/her-/bij-stellen van onze systeemgrens.
We maken daarin gebruik van het fundamentele principe van celdeling.
Daarin gebruiken we, letterlijk, atoomkrachten en universeel bewustzijn.
En fungeren daarin/daardoor, letterlijk, als schepper (in schepping).

Gebruik je Vrije Keuze NIET, dan leef je in ”hel”.
Het is je beleving, wanneer reflexen je leven bepalen.
Je leeft daarin per definitie (‘gevangen‘) in het ver(-)leden.
Je beleeft daarin geen gevoel maar uitsluitend emoties.

Gebruik je Vrije Keuze onsamenhangend dan leef je in Vagevuur.
Het is de hoop van onvervulde wensen en onopgeloste problemen.
Het is/wordt de mestvaalt van onverteerde zaken.
Zoals de tuiman zei: ”piss on the shit to compost it, and the undigested seeds will sprout and grow leaves and bear fruit”.

Besef je de rol en betekenis van Vrije Keuze, dan ben je in de HEMEL.
Je weet dat het kan en kan er ook vanuit denken en over praten.
Dat maakt je engel, boodschapper, van het goede bericht dat je leeft/leert als schepper in schepping.
Maar om het te beleven moet je het be-leven als mens op Aarde.

PARADIJS is de samenhangende be-leving van vrije Keuze als mens(heid) op Aarde.
Daarin leer je (van) het maken van (fouten in het maken van) besluiten.
Daarim leer je vooral om gemaakte fouten te repareren, ‘door vallen en opstaan’.
Daardoor kan je een betere leefomgeving nalaten dan je aantrof: door te denken/doen als schepper in schepping.

 

Hel is het leven op basis van reflexen.
Alles wat je ooit bedacht/voelde/wilde/deed wordt opgeslagen in je geheugen.
Elke volgende keer dat je wat/dat doet wordt het bijgeschreven inje geheugen.
Elke opvolgende keer is het de vraag: doe jij het of doen je reflexen het voor je?
Als altijd je reflexen het vóór je doen dan leef je in hel.

Alle verhalen over ‘hel’ gaan over geleefd worden vanuit reflexen.
Duivel is jouw Vrije Keuze, bepaald/overgenomen door Reflexen.
Satan is Santa-omgekeerd: de vervormde beleving van ‘vrije keuze’, door reflexen.

De meeste mensen hebben géén idee wat een Reflex is.
Ze geloven in ‘werkelijkheid’, ‘waarheid’, ‘echtheid’ en ‘normaal’ en doorzien niet dat het gaat om reflexen.
Ze schuwen ‘onbekendheid’, ‘nieuwheid’, ‘anderen’ als ‘abnormaal’ en her’kennen het niet als Vrije Keuze.
Ze ont’kennen zelfs vaak/gewoonlijk/normaliter/steeds Vrije Keuze in/voor anderen en /in zichzelf.

En zomaken mensen samenhel op Aarde.
Ze ont’kennen Vrije Keuze in anderen en zichzelf.
Dat maakt ze per definitie ‘handlangers van de duivel’.
Het is de vraag, aan jou, of je daaraan meedoet?!

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


2 + acht =