Vrije keuze is HET bepalende verschil tussen de klassieke wetenschap en de wetenschap van leven.
Klassieke wetenschap bekeek de eigenschappen van de dode materie, ‘omdat het Vaticaan dat wilde’.
Doordat de bestudering van de ziel verboden was, werd vrije keuze niet onderzocht en niet gevonden.
Dat was ook de opzet van het Vaticaan, als zelf-verklaarde eigenaars van alle zielen (slaven) ter wereld.
Door in te zien dat de wetten van de dode materie niet gelden voor leven komt de vrije keuze in beeld.
Het is duidelijk dat wij, levende wezens, fundamenteel anders functioneren dan, bijvoorbeeld, een rots.
En het is net zo duidelijk dat vrije keuze zich afspeelt in de basis van alle (diverse) vormen van leven.
Het is net zo duidelijk dat leven zich afspeelt in de interactie tussen vrije keuze en materie.
Het ligt minder voor de hand dat de wetten van de zogenaamde dode materie ten dele ook gelden voor leven: vanuit de optie om te kunnen kiezen om (NIET) te kiezen.
Immers daar waar vrije keuze wordt bepaald maar vervolgens wordt vastgezet ontstaat onveranderlijkheid (“besluit”).
Deze onveranderlijkheid op het niveau van vrije keuze zien we in de vorm van het nemen van besluiten in denken (“overtuigingen”) en handelen (“reflexen”).
We kiezen er dan voor om vanaf dat moment niet meer te kiezen: dat is het principe van het scheppen van “hel” (ont’kennen van Vrije Keuze).
“Hel” is per definitie de ontkenning van vrije keuze.
In ons lichaam beleven we dit in het nemen van besluiten.
Enerzijds lijkt dit dan tot prototyperen van denkvormen: onze overtuigingen.
Anderzijds leidt dat dan tot vaste prototypen van actie-vormen: onze reflexen.
In www.scienceoflife.nl staat het beschreven in de essayreeks getiteld “the Bones of Belief”.
Daarin is te zien dat we onze reflexen en overtuigingen opbouwen op dezelfde manier als onze botten.
Dat wat we samen onze werkelijkheid noemen is in feite een combinatie van reflexmatige overtuigingen.
De oplossing voor problemen in het beleven van de werkelijkheid is te vinden in het herstellen van vrije keuze.
Alle kennis die we hebben op het gebied van het genezen van het lichaam kunnen we ook gebruiken voor het genezen van de ziel.
Op dezelfde manier kunnen we alle kennis die we hebben op het gebied van de wetenschap van de dode materie omkeren tot inzicht in de formulering van onze betrokkenheid in beleving.
“Every Description of Reality is a formulation of Realisation”.
Het is op dit niveau dat we de directe integratie tussen de objectieve wetenschap en de subjectieve wetenschap kunnen realiseren.
In beide gevallen gaat het erom dat we doorzien dat het universum en ons lichaam een elektromagnetisch proces is.
Op dezelfde manier moeten we doorzien dat de opbouw van de materie van ons lichaam het gevolg is van communicatie tussen levende cellen.
Met andere woorden het is expliciet de software die in ons lichaam de hardware bepaalt.
Op diezelfde manier is de (“radio-informatie”) telepathie tussen mensen de tegenhanger van de (“elektro-magnetische”) informatiekringstromen tussen de levende cellen.
We kunnen nu expliciet formuleren wat de basis is van gezondheid in ons leven lichaam.
Gezondheid wordt bepaald door de integriteit van de fractal van de celdelingen die ons lichaam vormen.
Die celdelingen zijn allemaal bepaald voor afstemmingen tussen de levende cellen en de daaruit voortvloeiende besluiten tot celdeling van elke individuele levende cel.
Op diezelfde manier kunnen we zien dat de integriteit van de mensheid wordt bepaald door de integriteit van integratie van de unieke individuele mensen die samen de mensheid vormen.
In ons lichaam kunnen vinden wat in de nulpuntsenergie technologie gezocht wordt.
Deze apparaten moeten werken op basis van deze universele (fase) principes.
Hoe die principes werken beleven we in ons eigen lichaam; en in onze gedachten kunnen we ons daar een voorstelling van maken.
Met andere woorden: willen we een goed werkend nulpuntapparaat bouwen, dan is ons lichaam daarvoor het beste voorbeeld.