09) Vrije Keuze Activatie

Slide 9

Vrije Keuze Beleving 009

Vrije keuze speelt zich af in de celdeling in de dynamiek van de fotonensprong, op basis van het principe van frequentie verlenging, zoals dat in termen van een soliton kan worden beschreven.
Van daaruit werkt het effect van vrije keuze door vanuit informatie (lichtveld) als energie (elektromagnetisch) in een proces (chemisch) van manifestatie (fysiek).
Het gaat om vier aspecten van het elektromagnetische veld:
1) fotonensprongen,
2) elektromagnetische energetische transformaties,
3) vrije elektronenstromen (zuur-base balans processen) en
4) elektronbinding (structuurvorming).
Deze vier facetten zien wij expliciet de dynamiek van vrije keuze activatie in ons levende lichaam.

Middenin onze hersenen, tussen ons voorbrein en ons achter brein, fungeert de pijnappelklier als een referentiepunt voor het bepalen van onze betrokkenheid tussen onze omgevingsbeleving (lichaamsoppervlakte) en onze lichaamsbeweging (lichaamskern).
De pijnappelklier fungeert in deze als een equivalent van onze ‘oer cel’; de Zygote.
De vorm van de pijnappelklier komt overeen met een Moiré (Golfveld) interferentieveld.

Op deze manier kan, op basis van fluctuatie van het lichtveld ter plekke, een keuze in betrokkenheid worden bepaald.

Het besluit tot verandering van betrokkenheid in de pijnappelklier wordt doorgegeven naar de hypofyse; met haar neuronale en hormonale respons.
De neuronale respons sluit aan op het animale systeem in ons lichaam: vecht-/vluchtgedrag.
De hormonale respons sluit aan op het vegetatieve lichaamssysteem: vrees-/verlammingsgedrag.
De keuze in betrokkenheid in onze gedachten wordt daarmee omgezet in een keuze voor betrokkenheid van/in ons lichaam.

De organenklieren reageren op de elektromagnetische (hormonale/neuronale) impulsen van de hypofyse.
Deze signalen worden omgezet in een activatie van de orgaanklieren – die daarmee de betrokkenheid van ons lichaam omzetten in lichaams(re)actie.
Deze rol van onze organen in het activeren van onze betrokkenheid in de schepping stond in de oudheid bekend als de goden (van de Olympus).
Deze orgaanklieren produceren specifieke moleculen die het interne klimaat (de vierde humeuren; de vier seizoenen) van ons lichaam bepalen.

De lichaamscellen reageren op het veranderen van lichaamsklimaat door sneller/langzamer of meer/minder te groeien.
Door lokale en regionale activatie (inhibitie) van de lichaamscellen zullen de individuele cellen meer/minder onderling samenwerken; vergelijk dit met het principe van golflengte verlenging.
Besef dat alle cellen in ons lichaam ontstaan zijn uit de celdeling van de eerste lichaamscel, de zygote; en dat alle lichaamscellen samen een integrale “kolonie” vormen van levende cellen.
De activatie van de lichaamscellen is daarmee gebaseerd op hetzelfde principe van celdelingen (de vorming van celmembranen, dus systeemgrenzen, dus singulariteiten) die het lichaam vormen.

Alle energetische systemen in het universum op een zelfde manier onderling zijn gekoppeld.
Het is dus nooit mogelijk om te kijken naar een machine voor het omzetten van mechanische beweging in elektrische energie, of omgekeerd, zonder rekening te houden met de tussenliggende Chemische processen; of de overkoepelende informatie integratie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


7 + = twaalf