Stel dat je weet dat je vrije keuze hebt; en dat je beseft dat dit consequenties heeft.
Dan besef je ook dat je op basis van vrije keuze steeds nieuwe keuze kunt maken.
Met daarin ook de vrijheid hebt om in nieuwe keuze eerder gemaakte keuzen ongedaan te maken.
In feite maakt de gemaakte keuze niet ongedaan; je maakt een nieuwe keuze in plaats van de oude keuze.
In de gezondheidszorg is dit de basis van de spirituele genezing.
Veel problemen ontstaan doordat mensen onjuiste besluiten hebben genomen.
Zodra ze inzien dat ze vrij zijn om het besluit te herzien, wordt hun probleem oplosbaar.
Op deze manier is besluit/overtuiging/reflex/werkelijkheid uit vrije keuze te herzien.
“Hemel” is het traditionele woord voor het onderkennen van de rol van vrije keuze.
Het houdt in dat je weet dat je vrije keuze hebt, en dat dit consequenties heeft, in je omgeving.
Vergelijk dit met de ontwikkeling van de vormen van leven en de vormen van bewustzijn.
Met daarin achtereenvolgens: mineraal bewustzijn, plant bewustzijn, dierbewustzijn en mensbewustzijn.
Mineraal-bewustzijn kunnen we samenvatten als een ingebed zijn in de omgeving; net als in de beleving van de baby is verandering ‘alleen maar’ intern (en via telepathie).
Plantbewustzijn is daarmee per definitie omgeving-overstijgend: gebruikmakend van het verschil tussen ondergrond en klimaat; analoog aan de beperkte uitingsvermogens van een kind.
Dierbewustzijn gaat wat dat betreft een stap verder, letterlijk, doordat het van een territorium naar een ander kan reizen; net zoals een puber ook de eigen beperkingen leert accepteren/overstijgen.
Mensbewustzijn keert die situatie in feite om: hierin ontwikkelt zich een verantwoordelijkheid voor het scheppen en verzorgen van de eigen omgeving/grenzen; als autonome soevereine vrije mens.
Hemel verwijst daarmee in feite naar het herkennen en onderkennen van ons scheppend vermogen: als schepper en schepping.
Dat houdt per definitie een dat we kunnen omgaan met het onbekende; en onze eigen condities kunnen scheppen.
Per definitie houdt dat in dat dit ons verantwoordelijk maakt voor alle gevolgen van onze keuze/schepping/besluiten/werkelijkheid.
Maar het betekent ook dat we voor het kunnen werken met dit niveau van complexiteit moeten kunnen werken met het overeenkomstige niveau van (on(der))bewustzijn
Dit is waar we ook de overeenkomst zien tussen de beleving van “Hemel” (in vrije keuze be(-)leving) en de pubertijd (in de lichaamsontwikkelingsbelevingsfasen).
Normaliter leer je in de puberteit dat je als kind vrouw OF man bent; EN dat je als vrouw EN man mens bent, in de mensheid.
Het gaat (in de seksualiteit) specifiek om de transcendente beleving: dat je als mens, SAMEN, ook de Mensheid vormt (passief, EN actief).
En dat elke keuze die je maakt niet alleen geldt voor jou als mens, maar ook (als mens in relatie in groepen in de mensheid) voor de hele mensheid.
Alweer, om deze complexiteit in betrokkenheid in beleving te kunnen ervaren moet je kunnen mediteren.
Normaliter leer je dat van nature in de pubertijd in je seksualiteit; in het beleven van orgasme.
Daarmee worden de onbewuste lichaamsbelevingsprocessen geactiveerd, en dus bewust.
Dit is in veel oude culturen al begrepen en beschreven (o.a. in taoisme en tantra) en wordt daar beoefend via technieken die het onbewustzijn bewust helpen beleven.