Vrije keuze is een vierdimensionale fase vector (een grensovergang/-vorming).
Via vrije keuze bepalen we onze betrokkenheid in/met onze omgeving.
We doen dat door onze systeemgrens (relatief) te openen dan wel te sluiten.
Dit speelt zich altijd af in de singulariteit (huid, orgaankapsel, celmembraan, celdeling).

Het enige wat we doen in het gebruik van vrije keuze is het veranderen van onze betrokkenheid.
We veranderden daarmee de definitie van onze eigen systeemgrens: (meer) open of gesloten.
De doorlaatbaarheid van een systeemgrens kunnen we formuleren als een fase rotatie.
(“Kaatst de bal terug dan is de grens gesloten, kaatst een bal niet terug dan is de grens open”.)

In ons lichaam kunnen we zien dat het niet alleen gaat om vrije keuze maar ook om vrije wil.
Vrije keuze kunnen we identificeren met de celdeling van een unieke individuele cel.
Vrije wil kunnen identificeren met het voortbouwen van een vrije keuze op eerder gemaakte keuze(n).
Vrije keuze is daarmee te vergelijken met een potentiering; en vrije wil met een vector.

In de beschrijving van de opbouw van ons lichaam zagen we het belang van (fase) “verlenging”.
We zagen het in de aaneen schakelingen van celdelingen die samen het lichaam vormen (tijd fractal).
We zagen het in de “verlenging” van de lichtfrequenties van DNA, cellen, organen en het lichaam.
En we zagen het in de “verlegging” van frequenties van de pijnappelklier naar de hypofyse naar de orgaan klieren naar de lichaamscellen.

We zagen hetzelfde in de overdracht van vrije keuze van individuen in de relatie in een groep in de mensheid.
We zagen daarbij ook dat we daarin vrije keuze (betrokkenheid) op andere lagen van (on(der))bewustzijn beleven.
In ons lichaam zagen we dat die verschillende lagen van bewustzijn overeenkomen met verschillende niveaus van complexiteit in de celcommunicatie.
Omgekeerd zien we hetzelfde in de verschillende lagen van bewustzijn overeenkomend met de verschillende niveaus van complexiteit van de communicatie van mensen in de mensheid.

• Vrije keuze is daarin het begrip dat elke levende mens vrije keuze heeft en daarin autonoom en soeverein is in eigen lichaam; eigenheid.
• Respect duidt aan dat elke mens vrije keuze in elk ander levend wezen op dezelfde wijze moet respecteren als die dat zelf wil beleven; wederkerigheid.
• Response-Ability verwijst naar het gegeven dat elke uiting van vrije keuze altijd aanleiding zal zijn voor een reeks van consequenties, waarmee je zelf moet kunnen omgaan; correctheid.
• Reliability houdt in dat als je keuzen maakt en communiceert als mens in de mensheid dat je dan ook gehouden bent om die (gecommuniceerde) keuze zelf te be-leven; soevereiniteit.

Deze vier aspecten van vrije keuze zijn alleen geldig wanneer vrije keuze wordt onderkend.
Vrije keuze is HET gegeven leven; alleen dode materie heeft geen vrije keuze, dus geen leven.
Vrije keuze impliceert de keuze om niet te willen kiezen, of niet meer te willen kiezen.
Het is op deze manier dat we, op basis van vrije keuze, “besluiten”, “overtuigingen”, “reflexen”, en “de werkelijkheid” creëren.

Het gebruik van vrije keuze om vrije keuze te beperken is vergelijkbaar met de opbouw van materie.
Het is de tegenhanger van de verandering van fase, naar atomen naar moleculen naar materie.
Daarin is duidelijk dat alle vormen van materie een manifestatie zijn van een vorm van informatie.
Op dezelfde manier is onze werkelijkheid het gevolg van onze reflexen, als gevolg van onze overtuigingen, als gevolg van onze besluiten, op basis van vrije keuze.

Het is belangrijk om te begrijpen dat besluiten, overtuiging, reflexen en de werkelijkheid GEVOLG zijn van het gebruik van vrije keuze.
Dit is vooral belangrijk wanneer de werkelijkheid, je reflexen, je overtuigingen, dus je eerder genomen besluiten – op basis van vrije keuze – problemen geeft.
Deze problemen zijn op te lossen door de oude besluiten te herzien, daarmee de overtuigingen en reflexen bij te stellen, en daarmee de beleving van de werkelijkheid te corrigeren.
Het gaat hier om een genezingsproces, op het niveau van spirituele genezing: door het bijstellen van je wereldbeeld daar, waar dat door onjuist gebruik van vrije keuze eerder was beschadigd.

In het begrijpen van vrije keuze vinden we daarmee de basis van alle genezing.
In het leren werken met vrije keuze kunnen problemen op basis van onjuiste besluiten/overtuigingen/reflexen in het lichaam worden hersteld.
Op dezelfde manier kunnen door herstel van onjuiste keuzen/besluiten/overtuigingen/reflexen problemen in de samenleving worden genezen.
Vanzelfsprekend vereiste dat goed gebruik van vrije keuze wordt onderkend, erkent en niet miskend.

Vandaar dat we het nu moeten hebben over de systematische/systemische miskenning van vrije keuze in de mensheid.
De religies fungeren vaak als instrument voor het bepalen en beperken van de gedachten van mensen in de mensheid.
Religies doen dit door je eigen beleving van het bewustzijn van de mensheid stelselmatig te ontkennen door misleiding.
Het gevolg is dat mensen niet inzien dat het collectieve bewustzijn van de mensheid, “God”, hun eigen schepping is, en essentieel voor een collectieve beleving; maar dat ze (mis-leid) in plaats daarvan zich onderwerpen aan een beeld van ‘God’ waar ze zelf geen be-leving van hebben, waardoor ze in slavernij komen te leven (dat is de verholen bedoeling van kerken).

In het volgende komt expliciet aan bod dat het nodig is om “op te groeien”, volwassen te worden, in het gebruik van vrije keuze.
Dat vereist het be-leven van vrije keuze, respect, verantwoordelijkheid en betrouwbaarheid.
Het vereist echter ook het begrijpen van het misbruik van vrije keuze.
Dit wordt apart uitgelegd de verklaring van de termen “hel”, “vagevuur”, “hemel” en “paradijs”.